-
1 połykać
глаг.• глотать• заглатывать• поглощать• проглатывать* * *połyka|ć\połykaćny несов. 1. проглатывать, глотать;2. перен. глотать;\połykać książki глотать (пожирать) книги; \połykać słowa глотать слова; \połykać ślinę глотать слюнки;
\połykać kogoś, coś oczami (oczyma) есть глазами кого-л., что-л.+* * *połykany несов.1) прогла́тывать, глота́ть2) перен. глота́тьpołykać książki — глота́ть (пожира́ть) кни́ги
połykać słowa — глота́ть слова́
połykać ślinę — глота́ть слю́нки
połykać kogoś, coś oczami (oczyma) — есть глаза́ми кого́-л., что́-л.
Syn:
См. также в других словарях:
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
